Welovetheworld

De onstoppingsdienst in heel nederland 

we love the world ครั้งหนึ่งมีผู้หญิงคนหนึ่งชื่อคัลลิสต้า พ่อของเธอเป็นทหาร และหลังจากที่ประเทศที่เธอเกิด สเปน บุกอเมริกาใต้ เธอย้ายไปอาร์เจนตินากับครอบครัวของเธอ

ผู้คนที่อาศัยอยู่ในอาร์เจนตินา  Dakdekker in nederland โกรธแค้นที่ชาวสเปนยึดครองดินแดนของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงล้อมค่ายที่ครอบครัวชาวสเปนอาศัยอยู่โดยหวังว่าจะทำให้พวกเขาจากไป

คัลลิสต้าได้รับคำสั่งไม่ให้ออกจากค่าย แต่เธอหิว ดังนั้น วันหนึ่ง เธอจึงแอบออกไปหาอาหาร

ขณะที่เธอสำรวจป่า เธอเจอถ้ำที่แม่เสือพูมาเพิ่งคลอดลูก Callista ช่วยแม่เสือพูมาทำความสะอาดลูกๆ และหาอาหารให้เธอกิน

วันหนึ่งชาวพื้นเมืองพบคัลลิสตา และเธอก็กลัว อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้ทำร้ายเธอ แต่กลับพาเธอกลับไปที่หมู่บ้าน ให้อาหารแก่เธอ และดูแลเธอ คัลลิสตารู้สึกเป็นที่รักและรู้สึกเหมือนอยู่บ้านและอาศัยอยู่ที่นั่นเป็นเวลานาน

จากนั้น ทหารสเปนโจมตีหมู่บ้าน พบคัลลิสตา และพาเธอกลับไปที่ค่าย พ่อของเธอโกรธเธอมาก และส่งทหารไปผูกเธอกับต้นไม้ในป่าเพื่อเป็นการลงโทษ เธออยู่ที่นั่นหลายวัน

ชาวบ้านกลัวว่าเธออาจจะตาย แต่พวกเขาก็กลัวทหารสเปนด้วย ผ่านไปสามวัน พวกเขาพยายามช่วยคัลลิสต้า แต่กลัวว่าเธอจะตาย อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาไปถึงต้นไม้ คัลลิสต้าก็สบายดี

เสือพูมาคัลลิสต้าที่ห่วงใยได้กลับมาดูแลเธอ

ชาวบ้านปลดแคลลิสต้าและพาเธอกลับบ้านด้วย ซึ่งเธอมีชีวิตที่ยืนยาวและมีความสุข

วันหนึ่งมีเด็กสองคนกำลังเล่นอยู่ในลำธาร เมื่อพวกเขาออกไป พวกเขาก็เย็นชา แต่เด็กหญิงคนนั้นเห็นบริเวณที่มีตะไคร่น้ำอ่อนๆ อยู่กลางแดด

“ไปนั่งที่นั่นกันเถอะ” behanger เธอกล่าว “แดดจะร้อนจัด”

เด็กๆ นอนบนตะไคร่น้ำและไม่นานก็ผล็อยหลับไป ระหว่างวัน ก้อนหินก็ยกนิ้วขึ้นเพื่อให้พวกมันอยู่ใกล้ดวงอาทิตย์และให้ความอบอุ่น เด็กๆ สบายมากจนหลับไป

เมื่อถึงเวลาอาหารเย็น ครอบครัวของเด็กๆ ค้นหาทุกที่แต่ไม่พบ

จากนั้นโคโยตี้ก็ดมพื้น ตามรอยเด็ก ๆ แล้วพูดว่า “พวกมันต้องอยู่บนก้อนหินก้อนใหม่นี้แน่”

ละมั่งเป็นสัตว์ที่กระโดดได้ดีที่สุด และครอบครัวขอให้เขาพาลูกๆ มา แต่เขาสามารถไปถึงหินได้ไม่ไกล

หมีกริซลี่เป็นนักปีนเขาที่เก่งที่สุด พวกเขาจึงขอให้เธอพาลูกๆ มา แต่เธอสามารถเอื้อมได้สูงกว่าละมั่งเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

สัตว์ทุกตัวพยายาม ไม่ว่าจะเป็นแจ็คแรบบิท แรคคูน แม้แต่สิงโตภูเขา แต่ก็ไม่มีใครสามารถเข้าถึงเด็กๆ ได้

“ขอฉันลองหน่อย” หนอนนิ้วพูด และสัตว์ทุกตัวก็หัวเราะ

“คุณตัวเล็กเกินไป” พวกเขากล่าว “คุณทำสิ่งที่เราทำไม่ได้ได้อย่างไร”

แต่ครอบครัวของเด็กขอให้เขาลอง

หนอนนิ้วค่อยๆผ่านจุดที่สัตว์อื่นไปถึง ในที่สุด เขาก็ขึ้นไปบนยอดแล้วปลุกเด็กๆ ด้วยการคลานหน้าแล้วพาพวกเขาลงจากภูเขา

วันนั้น Miwok ตั้งชื่อหิน Tutokanula เพื่อเป็นเกียรติแก่หนอนนิ้ว สิ่งมีชีวิตตัวเล็ก ๆ ที่ประสบความสำเร็จในสิ่งที่ยิ่งใหญ่